Στο πλαίσιο αυτής της σχέσης, εκτός από το συμβατικό εργοδότη, προστίθεται ένας νέος μη συμβατικός εργοδότης, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται δύο συμβατικές σχέσεις εργασίας: στη μία σχέση, το ένα συμβαλλόμενο μέρος είναι η επιχείρηση που ασκεί το δανεισμό, η λεγόμενη κατά το νόμο «Επιχείρηση Προσωρινής Απασχόλησης» και το άλλο ο εργαζόμενος προσωρινής απασχόλησης. Στη δεύτερη συμβατική σχέση το ένα συμβαλλόμενο μέρος είναι η Επιχείρηση Προσωρινής Απασχόλησης και το άλλο είναι η επιχείρηση στην οποία πρόκειται να διατεθεί ο δανειζόμενος εργαζόμενος, δηλαδή ο «έμμεσος εργοδότης». ΟΝ. 4052/2012, ο οποίος μετέφερε την Οδηγία 2008/104 στο ελληνικό δίκαιο, ρυθμίζει όσα σχετίζονται με τη σύσταση και λειτουργία των ΕΠΑ.
Με βάση το άρθρο 115, οι επιχειρήσεις προσωρινής απασχόλησης (Ε.Π.Α) έχουν ως αντικείμενο δραστηριότητας τη σύναψη συμβάσεων εργασίας, με σκοπό την παραχώρηση των εργαζομένων σε άλλες επιχειρήσεις, για να εργασθούν σε αυτές προσωρινά και υπό την επίβλεψη και τη διεύθυνσή τους. Βάσει της σύμβασης που συνάπτουν με τρίτες επιχειρήσεις, οι Ε.Π.Α τους παραχωρούν το διευθυντικό δικαίωμα καθ’ όλη τη διάρκεια της σύμβασης, ώστε αυτές να χρησιμοποιούν το παραχωρούμενο προσωπικό κατά το δοκούν. Μεταξύ Ε.Π.Α και τρίτης επιχείρησης συμφωνείται οικονομικό αντάλλαγμα. Η σύμβαση που καταρτίζεται είναι έγγραφη και σε αυτήν πρέπει να καθορίζονται ο τρόπος αμοιβής και ασφάλισης των παραχωρούμενων εργαζομένων, καθώς και οι λόγοι που επιβάλλουν την παραχώρησή τους.
Η σχέση μεταξύ Ε.Π.Α και εργαζόμενου αποτελεί το θεμέλιο της τριγωνικής σχέσης που δημιουργείται στο δανεισμό. Ο εργαζόμενος συνδέεται συμβατικά μόνο με την Ε.Π.Α, η οποία έχει την ιδιότητα του εργοδότη του και ο εργαζόμενος έχει την υποχρέωση από τη σύμβαση με την Ε.Π.Α να παρέχει την εργασία του στην τρίτη επιχείρηση που παραχωρείται, δηλαδή στον έμμεσο εργοδότη. Η Ε.Π.Α ως εργοδότης φέρει όλες τις υποχρεώσεις, κύριες και παρεπόμενες. Στη σύμβαση, η οποία όπως προαναφέρθηκε είναι έγγραφη, πρέπει να αναφέρονται οι όροι παροχής εργασίας στον έμμεσο εργοδότη, η διάρκεια αυτής, οι όροι αμοιβής και ασφάλειας του μισθωτού, καθώς και οτιδήποτε άλλο πρέπει αυτός να γνωρίζει.
Ανάμεσα στο δανειζόμενο εργαζόμενο και τον έμμεσο εργοδότη δεν υφίσταται κάποιος συμβατικός δεσμός. Ωστόσο, το γεγονός ότι ο μεν εργαζόμενος παρέχει την εργασία του και ο δε έμμεσος εργοδότης την αποδέχεται, δημιουργεί εκατέρωθεν κάποια δικαιώματα και υποχρεώσεις, δημιουργείται δηλαδή, κατά μια έννοια, μια άτυπη συμβατική σχέση. Όπως προαναφέρθηκε, το διευθυντικό δικαίωμα μεταβιβάζεται στον έμμεσο εργοδότη, ως εκ τούτου ο εργαζόμενος οφείλει να ακολουθεί τις οδηγίες και τις εντολές του έμμεσου εργοδότη, πάντα όμως εντός των ορίων που επιβάλλει η σύμβαση προσωρινής απασχόλησης. Ο εργαζόμενος έχει την υποχρέωση παροχής εργασίας στον έμμεσο εργοδότη και αντιστοίχως εκείνος φέρει την υποχρέωση πρόνοιας έναντι του εργαζόμενου και λήψης μέτρων ασφάλειας και υγιεινής. Επιπλέον, ο έμμεσος εργοδότης υποχρεούται να προσδιορίζει εκ των προτέρων τα απαιτούμενα προσόντα και τα χαρακτηριστικά της θέσης που πρόκειται να καλυφθεί από τον δανειζόμενο εργαζόμενο. Η διάρκεια απασχόλησης στον έμμεσο εργοδότη, δεν μπορεί να υπερβαίνει τους 36 μήνες.
Με βάση το άρθρο 124 παρ. 4 του Ν.4052.2012, η Ε.Π.Α. και ο έμμεσος εργοδότης είναι αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστος υπεύθυνοι έναντι του προσωρινά απασχολούμενου μισθωτού με σύμβαση ή σχέση εργασίας για την ικανοποίηση των μισθολογικών δικαιωμάτων του και για την καταβολή των ασφαλιστικών του εισφορών. Η ευθύνη αυτή του έμμεσου εργοδότη αναστέλλεται, εφόσον με τη σύμβαση προβλέπεται ότι υπόχρεος για την καταβολή των αποδοχών και των ασφαλιστικών εισφορών είναι ο άμεσος εργοδότης.
